خبرنامه امیرکبیر: انجمن دانشجويان دموكراسي خواه دانشگاه تهران و علوم پزشكی تهران با صدور بیانه ای خطاب به دانشجویان و مردم ایران، اشغال، تخريب و تاخت و تاز نيروهاي حاکمیت به کوی دانشگاه را محکوم کرد.
این انجمن همچنین خواستار محاكمه همه عاملان و آمران فاجعه كوي دانشگاه در هر رده اي شد. متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:
در اين سراي بي كسي، كسي به در نمي زند
به دشت پرملال ما پرنده پر نمي زند
چند سال بود كسي كه درِ اتاق هاي كوي دانشگاه تهران را نزده بود، چند سال بود شخصي از مسئولان به ظاهر متعهد به كوي سري نزده بود، چند سال بود به كيفيت غذاي خوابگاه دانشجويان و وضعيت خوراك و تغذيه شان رسيدگي نشده بود و چند سال بود به كمبودي امكانات ساختمان هاي كوي پرداخته نشده بود.
آخرين بار هجده تير ۷۸ تنها باري بود كه اينچنين مسئولان به ناگهان متوجه غفلت خود از دانشجويان شده بودند و به صحبت با آنها پرداخته بودند. صحبتي كه يك طرفش شعار و خواست هاي مدني بود و طرف ديگرش اشك آور و اسلحه و چماق.
در دور دهم رياست جمهوري همه اين ضعف ها اما يك شبه برطرف شد. با حضور دوباره محمود احمدي نژاد و به همت دستهاي پشت پرده ي كودتاي رنگي، مسئولان كشوري و لشكري به يكباره متوجه غفلت خود از وضعيت دانشجويان كوي دانشگاه شدند و در صدد جبران كاستي هاي موجود برآمدند.
اين بود كه نيمه شب بيست و پنج خرداد حوالي ساعت سه بامداد باتمام توان سعي بر بهبود وضعيت ساكنان خوابگاه كردند و پس از چندسال بي خبري در عرض چند دقيقه كوي دانشگاه تحت اشغال چكمه پوشان لاشخور صفت رژيم در آمد.
دانشجويان خواب و بيدار آن شب به ناگهان محل زندگي خود را بهت زده در اشغال بيش از صد ها خبيث گارد ويژه با لباس فرم، انصار حزب الله مطيع ولي فقيه و اراذل و اوباش اجير شده ديد كه به دستور مقامات ذيربط علي رغم غفلت چند ساله شان درِ تك تك اتاق هاي كوي را نواختند البته نه با دست كه با تبرها و پوتين هايشان، دانشجويان را به يك ميهماني غيرمنتظره در آگاهي شاپور و زيرزمين وزارت كشور دعوت كردند. ميهماني اجباري و باشكوه حكومت ديكتاتور با بهترين پذيرايي با باتوم ها، ميله ها، پاره سنگ ها، شوك هاي الكتريكي، زغال، شلاق و انواع واقسام اهانت ها؛ به مناسبت جشنواره ي تثبيت كودتا با خوردن حق و راي تك تك ملت ايران و جاري ساختن جوي خون در محل زندگي دانشجويان اين بار هم مسئولين به جاي اين كه خود سري به خوابگاه زده باشند، جيره خواران امنيتي خود را مأمور كردند تا اين مهم را به نحو احسن اجرا نمايند. والحقو الانصاف كه آنها نيز فروگذار نكردند.
هيچ شبي در تاريخ كوي دانشگاه اين همه شيريني بين دانشجويان پخش نشده بود. شيريني هايي كه بعضاً خون از بدن جاري مي كردند و اشك از چشمان دانشجويان روانه مي ساختند و گلو و سر و صورت و چشمان آنان را با اسانس هاي فلفل و خردل مي سوزاندند كه ساچمه هايي كه برخي شان به يادگار در بدن دانشجويان براي هميشه مي ماند. به امكانات خوابگاه هم خوب رسيدگي شد:
تمام درها و شيشه هاي كهنه و قديمي كوي خرد و خاكستر شد و آتش استبداد در ساختمان هاي كوي شعله ور شد، كاري كه تنها سه بار اسكندر مقدوني، چنگيز مغول و محمود افغان در تاريخ ايران انجام داده بودند، اين بار به دست عاليجنابان خاكستري به وحشيانه ترين شكل ممكن با دانشجويان نخبه كشور رقم خورد.
حاصل اين دعوت ناگهاني و ميهماني خودخوانده به جاي ماندن چند كشته، بيش از پنجاه تن مجروح از ضرب گلوله، تخريب اكثر اتاق هاي خوابگاه توسط نيروهاي مزدور رژيم و از بين رفتن نيمي از امكانات كوي دانشگاه بود كه رئيس بي كفايت دانشگاه تهران، فرهاد رهبر كه قرار بود حافظ امنيت و سلامت دانشجويان باشد، با انتقاد از دانشجويان و نفي كشته ها و مجروحين اين فاجعه همچون ديگر دولتمردان وقيح نظام، چشم در چشم افكار عمومي به دروغ بافي پرداخت.
مشابه اين فاجعه متاسفانه در خوابگاه ديگر دانشگاه ها همچون دانشگاه صنعتي اصفهان، دانشگاه شيراز و دانشگاه تبريز و … به وقوع پيوسته و صحن اين خوابگاه ها نيز زير هجمه مزدوران رژيم به خاك و خون كشيده شده است.
ما اعضاي انجمن دانشجويان دموكراسي خواه دانشگاه تهران و علوم پزشكي تهران با تسليت اين فاجعه به تمام شهروندان ايراني و ياران دبستاني آزادي خواهمان و ضمن محكوم كردن اشغال، تخريب و تاخت و تاز نيروهاي مزدور حاكميت محاكمه همه عاملان و آمران فاجعه كوي دانشگاه در هر رده اي را خواستاريم و تمام هم وطنان آگاهمان را به شكيبايي و پايداري و ستيز تا احقاق حقوق طبيعي ملت ايران و خونخواهي تمامي شهداي راه آزادي در چند روز اخير در سراسر كشور فرا مي خوانيم و اعلام مي داريم اعضاي اين انجمن علي رغم هزينه هاي وارده تا آخرين حد توانشان دوشادوش تمام آزاديخواهان اثين مرز و بوم به مبارزه تمام قد عليه استبداد ادامه مي دهند.
تعداد، نام و مشخصات تمامي كشته ها، مجروحين و در بندان كوي دانشگاه تهران در نامه هاي بعدي اين انجمن در اختيار افكار عمومي شهروندان بيدار ايراني قرار خواهد گرفت.
بيست و نه خرداد يكهزار و سيصد و هشتاد هشت
این انجمن همچنین خواستار محاكمه همه عاملان و آمران فاجعه كوي دانشگاه در هر رده اي شد. متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:
در اين سراي بي كسي، كسي به در نمي زند
به دشت پرملال ما پرنده پر نمي زند
چند سال بود كسي كه درِ اتاق هاي كوي دانشگاه تهران را نزده بود، چند سال بود شخصي از مسئولان به ظاهر متعهد به كوي سري نزده بود، چند سال بود به كيفيت غذاي خوابگاه دانشجويان و وضعيت خوراك و تغذيه شان رسيدگي نشده بود و چند سال بود به كمبودي امكانات ساختمان هاي كوي پرداخته نشده بود.
آخرين بار هجده تير ۷۸ تنها باري بود كه اينچنين مسئولان به ناگهان متوجه غفلت خود از دانشجويان شده بودند و به صحبت با آنها پرداخته بودند. صحبتي كه يك طرفش شعار و خواست هاي مدني بود و طرف ديگرش اشك آور و اسلحه و چماق.
در دور دهم رياست جمهوري همه اين ضعف ها اما يك شبه برطرف شد. با حضور دوباره محمود احمدي نژاد و به همت دستهاي پشت پرده ي كودتاي رنگي، مسئولان كشوري و لشكري به يكباره متوجه غفلت خود از وضعيت دانشجويان كوي دانشگاه شدند و در صدد جبران كاستي هاي موجود برآمدند.
اين بود كه نيمه شب بيست و پنج خرداد حوالي ساعت سه بامداد باتمام توان سعي بر بهبود وضعيت ساكنان خوابگاه كردند و پس از چندسال بي خبري در عرض چند دقيقه كوي دانشگاه تحت اشغال چكمه پوشان لاشخور صفت رژيم در آمد.
دانشجويان خواب و بيدار آن شب به ناگهان محل زندگي خود را بهت زده در اشغال بيش از صد ها خبيث گارد ويژه با لباس فرم، انصار حزب الله مطيع ولي فقيه و اراذل و اوباش اجير شده ديد كه به دستور مقامات ذيربط علي رغم غفلت چند ساله شان درِ تك تك اتاق هاي كوي را نواختند البته نه با دست كه با تبرها و پوتين هايشان، دانشجويان را به يك ميهماني غيرمنتظره در آگاهي شاپور و زيرزمين وزارت كشور دعوت كردند. ميهماني اجباري و باشكوه حكومت ديكتاتور با بهترين پذيرايي با باتوم ها، ميله ها، پاره سنگ ها، شوك هاي الكتريكي، زغال، شلاق و انواع واقسام اهانت ها؛ به مناسبت جشنواره ي تثبيت كودتا با خوردن حق و راي تك تك ملت ايران و جاري ساختن جوي خون در محل زندگي دانشجويان اين بار هم مسئولين به جاي اين كه خود سري به خوابگاه زده باشند، جيره خواران امنيتي خود را مأمور كردند تا اين مهم را به نحو احسن اجرا نمايند. والحقو الانصاف كه آنها نيز فروگذار نكردند.
هيچ شبي در تاريخ كوي دانشگاه اين همه شيريني بين دانشجويان پخش نشده بود. شيريني هايي كه بعضاً خون از بدن جاري مي كردند و اشك از چشمان دانشجويان روانه مي ساختند و گلو و سر و صورت و چشمان آنان را با اسانس هاي فلفل و خردل مي سوزاندند كه ساچمه هايي كه برخي شان به يادگار در بدن دانشجويان براي هميشه مي ماند. به امكانات خوابگاه هم خوب رسيدگي شد:
تمام درها و شيشه هاي كهنه و قديمي كوي خرد و خاكستر شد و آتش استبداد در ساختمان هاي كوي شعله ور شد، كاري كه تنها سه بار اسكندر مقدوني، چنگيز مغول و محمود افغان در تاريخ ايران انجام داده بودند، اين بار به دست عاليجنابان خاكستري به وحشيانه ترين شكل ممكن با دانشجويان نخبه كشور رقم خورد.
حاصل اين دعوت ناگهاني و ميهماني خودخوانده به جاي ماندن چند كشته، بيش از پنجاه تن مجروح از ضرب گلوله، تخريب اكثر اتاق هاي خوابگاه توسط نيروهاي مزدور رژيم و از بين رفتن نيمي از امكانات كوي دانشگاه بود كه رئيس بي كفايت دانشگاه تهران، فرهاد رهبر كه قرار بود حافظ امنيت و سلامت دانشجويان باشد، با انتقاد از دانشجويان و نفي كشته ها و مجروحين اين فاجعه همچون ديگر دولتمردان وقيح نظام، چشم در چشم افكار عمومي به دروغ بافي پرداخت.
مشابه اين فاجعه متاسفانه در خوابگاه ديگر دانشگاه ها همچون دانشگاه صنعتي اصفهان، دانشگاه شيراز و دانشگاه تبريز و … به وقوع پيوسته و صحن اين خوابگاه ها نيز زير هجمه مزدوران رژيم به خاك و خون كشيده شده است.
ما اعضاي انجمن دانشجويان دموكراسي خواه دانشگاه تهران و علوم پزشكي تهران با تسليت اين فاجعه به تمام شهروندان ايراني و ياران دبستاني آزادي خواهمان و ضمن محكوم كردن اشغال، تخريب و تاخت و تاز نيروهاي مزدور حاكميت محاكمه همه عاملان و آمران فاجعه كوي دانشگاه در هر رده اي را خواستاريم و تمام هم وطنان آگاهمان را به شكيبايي و پايداري و ستيز تا احقاق حقوق طبيعي ملت ايران و خونخواهي تمامي شهداي راه آزادي در چند روز اخير در سراسر كشور فرا مي خوانيم و اعلام مي داريم اعضاي اين انجمن علي رغم هزينه هاي وارده تا آخرين حد توانشان دوشادوش تمام آزاديخواهان اثين مرز و بوم به مبارزه تمام قد عليه استبداد ادامه مي دهند.
تعداد، نام و مشخصات تمامي كشته ها، مجروحين و در بندان كوي دانشگاه تهران در نامه هاي بعدي اين انجمن در اختيار افكار عمومي شهروندان بيدار ايراني قرار خواهد گرفت.
بيست و نه خرداد يكهزار و سيصد و هشتاد هشت
انجمن اسلامی دانشجویان دموکراسی خواه دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر