گلوب اند ميل، چاپ کانادا زيرعنوان "زن بودن درايران جرم است" می نويسد سکينه محمدی آشتيانی، مادری ايرانی که در اتهام زنا مجرم، و به مجازات مرگ از طريق سنگسار محکوم شده است، هنوز زنده است، و فعلا به خاطراعتراضی بين المللی، که با ابراز تنفرعليه چنين حکمی وحشيانه همراه بود، درامان مانده است. اما ماجرا به پايان نرسيده است. او کماکان رو به مرگ است. هنگامی که سروصداها پائين بيايد، رژيم ممکن است تصميم بگيرد او را بجای سنگسار به دار بياويزد. بهمين سادگی.مريم نمازی، ايرانی فعال و مدافع حقوق بشر، که اکنون در لندن زندگی ميکند، ميگويد رژيم جان خيلی ها را گرفته است و اين بايد متوقف شود.
به گفته خانم نمازی، در زندان تبريز، زندانی که سکينه در آنجاست، دويست محکوم به مرگ ديگر نيز زندانی اند، و سی و پنج نفرشان زنانی هستند که با مرگ از طريق سنگسار مواجه اند.
جزو زندانيان محکوم به مرگ خردسالان، نوجوانان و هيجده نفرافرادی قراردارند که برای هم جنس گرائی به مرگ از طريق سنگسار محکوم شده اند. هفته گذشته يک دختر شانزده ساله برای اجتناب از آويخته شدن به دار خود را در سلول اش کشت.
مبارزه برای دفاع از حقوق زنان ايران سالهاست که توسط يک گروه خستگی ناپذير از فعالانی نظير خانم نمازی و مينا احدی، که اکنون در آلمان زندگی ميکند پيگيری ميشود. خانم احدی خود برای مبارزه عليه حجاب اجباری اسلامی از مرگ گريخته است.
وکيل مدافع، و دو فرزند سکينه محمدی آشتيانی تاکيد بر آن دارند که حکم محکوميت او بر پايه مدارک و شواهدی جعلی صادر شده است. او فعلا ۹۹ ضربه شلاق خورده است. هنگامی که معلوم شد تلاش شان برای حفظ جان وی بی ثمر است، پسرش در اقدامی توام با ريسک، برای کسب کمک به مدافعان حقوق بشر درغرب روی آورد، که احضاريه های پليس را در پی داشت. عفو بين الملل و ديده بان حقوق بشر پرونده را به دست گرفتند. زنان از نروژ گرفته تا کانادا، از جمله هيثر رايزمن، مدير کتابفروشی های زنجيره ای اينديگو ، طومارهای اينترنتی به راه انداختند. طومار اينترنتی خانم رايزمن که يازده روز پيش راه افتاد فعلا بيش از صد هزار امضاء دارد.
رژيم ايران قويا اعتراض های غربی را حمله ای به ايران و ارزش های اسلامی جلوه ميدهد. به همين جهت اين سئوال پيش می آيد که از اين طومارها واقعا چه نتيجه ای حاصل ميشود؟ کسانی که وقايع ايران را تعقيب ميکنند، به موثربودن آنها اعتقاد دارند. تنفر از سنگساردر ايران بسيار شديد است وايرانيان دوست ندارند ازکشورشان تصويری مرتبط با دوران وحشيگری و بربريت عرضه شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر