بازداشتها و ناپدید کردن انسانها به قهر، توسط سپاه پاسداران، نیروهای بسیج و زیر نظر وزارت اطلاعات و شبکه مخوف دادستانی ٢٠٩ زندان اوین، که به وزارت اطلاعات وصل است، صورت می گیرد. گزارشها حاکی است که شکنجه در زندانها برای گرفتن اطلاعات و وادار ساختن زندانی به اعترافهای دیکته شده و پروژه اعتراف گیری گسترش یافته است. سانسور کامل رسانه‌ای مانع از انتشار همه ی فجایع است. ١٥ تیر ١٣٨٨ هشدار!نامه تعدادی از زندانیان سیاسی سابق به مجامع بین المللی از آغاز «کودتای انتخاباتی» ٢٢ خرداد تا به امروز هزاران نفر در تهران و شهرهای دیگر ایران بازداشت و یا به قهر ناپدید شده اند. تعداد بازداشتی ها چنان زیاد است که غیر از زندان های رسمی و بازداشتگاه های مخفی و موقتی تعدادی از آنها را در زیر زمین وزارت کشور و همچنین در کمپی در اطراف تهران جاداده اند. خانواده های بازداشت شدگان در بی خبری و نگرانی بسر می برند. بازداشتها و ناپدید کردن انسانها به قهر، توسط سپاه پاسداران، نیروهای بسیج و زیر نظر وزارت اطلاعات و شبکه مخوف دادستانی ٢٠٩ زندان اوین، که به وزارت اطلاعات وصل است، صورت می گیرد. گزارشها حاکی است که شکنجه در زندانها برای گرفتن اطلاعات و وادار ساختن زندانی به اعترافهای دیکته شده و پروژه اعتراف گیری گسترش یافته است. سانسور کامل رسانه‌ای مانع از انتشار همه ی فجایع است. وزارت اطلاعات و دستگاه قضائی جمهوری اسلامی با اعترافات اجباری و ایجاد سناریوهائی از پیش تعیین شده، قصد دارند مسئولیت جنایتهای نیروهای انتظامی- امنیتی و لباس شخصی ها در خیابانها و نیز حمله به کوی دانشگاه تهران و شیراز در صبحگاه ٢٤ خرداد و ضرب و شتم و قتل دانشجویان را به بازداشت شدگان اخیر نسبت دهند. بیم آن می رود که این شیوه های رسوا ضمن ایجاد رعب و وحشت در بین مردم به اعدامهای سیاسی و سرکوب خشن در جامعه بیانجامد. خطر اعدامهای سیاسی جدی است. زخم فجایعی که در دهه ٦٠ در زندانهای ایران رخ داد، هنوز بر جامعه سنگینی می کند. ما، زندانیان سابق عمیقا نگران تکرار آن فجایع هستیم. ما بر پایه تجربه های تلخ مان می دانیم که شکنجه و اعدام چه اثرات ویرانگری به لحاظ جسمی و روانی بر شکنجه شدگان، خانواده هاشان و همچنین بر کل جامعه به جا می گذارد. ما شاهد شکنجه های وحشتناکی بودیم که بازجویان و شکنجه گران برای وادار ساختن زندانیان به توبه و انکار عقایدشان و همچنین مجبور کردن آنها به اعترافات ساختگی بکار می بردند. ما ضمن هشدار به محافل دفاع از حقوق انسانی و ابراز نگرانی نسبت به خطر جانی بازداشت شدگان خواهان آن هستیم که کلیه زندانیان سیاسی در ایران بی قید و شرط آزاد شوند و شکنجه و اعدام لغو گردد. درخواست ما به ویژه متوجه نهادهای حقوق بشر بین المللی و سازمان ملل است که با امکانات و اختیارات خود مانع جنایتهائی گردند که هم اکنون در زندانهای ایران در حال وقوع است. ما همصدا با دیگران ازآقای بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل می خواهیم که تا دیر نشده نماینده ویژه ای برای بازدید از زندانها به ایران اعزام دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر