با آغاز سال تحصیلی ، و در ادامه ی بازداشت ها ، احضارها ، بازپرسی ها و دادگاه های فرمایشی ِ متعدد ِ بسیاری از رفقا در طول تابستان ،اکنون دانشجویان آزادی خواه وبرابری طلب در شهرستان های مختلف به خصوص اصفهان با موج جدیدی از احضاریه ها و تهدید های حاکمیت مواجه شده اند. بیانیه های پی در پی و تجمعات اعتراضی دانشجویان در سراسر ایران در حمایت از دانشجویان بازداشت شده در جریان برگزاری مراسم روز دانشجو در زمستان سال گذشته ، طرح سرکوب گسترده ی رژیم را با شکست مواجه ساخت . همین امر خشم و کینه ی آنرا برانگیخت تا از آغاز سال جاری تا کنون ، ده ها دانشجو را از شهرهای مختلف مانند تبریز ، مشهد ، اصفهان و... را احضار و یا بازداشت کند بلکه شاید آنچه را بر پرچم ها نقش بسته بود اکنون بر دل ها بجوید. تداوم سرکوب دانشجویان آزادی خواه شهرهای مختلف ایران در سایه ی سکوت سرکوب وار رسانه های راستگرا ، هوشیاری ما را می طلبد تا دریابیم موج سرکوب پایان نخواهد پذیرفت مگر آنکه به دست ما پس رانده شود. اما نکته ی جالب توجه در اینجاست که پس از شکست ِ سرکوب فیزیکی و بازجویی های طولانی برای پرونده سازی ، تلاشی مذبوحانه برای پرونده سازی در فضای مجازی برای دانشجویان آغاز گشت.هرکسی که با توجیهات حاکمیت برای سرکوب ِ مخالفین خود اندک آشنایی داشته باشد ، نیک می داند که نخستین و بهترین حربه برای تحمیل حبس های طولانی مدت به مخالفین، اتهام وابستگی به اپوزوسیون خارج کشور است. از همان آغاز انبوهی از شایعات ملفوظ و مکتوب در مورد وابستگی به اپوزوسیون خارج کشور براه افتاد.از یکسوی برخی از عناصر موجود در احزاب وابسته به چپ سنتی و ارتجاعی، همان اتهامات بی پایه و اساس ِ وزارت اطلاعات را در لفافه ی به ظاهر نقد ، تکرار کردند.آنها در رقابت میان نیروهای مختلف اپوزوسیون ، در تلاش برای جلب نظر دانشجویان به حزب مطبوع خود ، سعی کردند وانمود کنند که برخی از دانشجویان وابسته به حزب ِ رقیب ، دیگر دانشجویان را فریفته اند و سرکوب را محصول اشتباهات و خطاهای ایشان قلمداد کردند. اما رقابت های حزبی کودکانه ی آنها نتیجه ای جز رسوایی و فضاحت مضاعف برای نیمچه فرقه ی خود نداشت. برخی نیز تلاش کردند تا سرکوب دانشجویان آزادی خواه و برابری طلب را شکست و نابوی آنان قلمداد کنند ، غافل از اینکه جنبش همچنان زنده و پا برجاست و تداوم بازداشت ها نشان از ترس حاکمیت برای رشد این جنبش دارد. عده ای دیگر از این فرقه ها ، با تقلید مضحک از بیانیه های اعلام موجودیت دانشجویان آزادی خواه و برابری طلب ، سعی کردند تا یک جنبش دانشجویی را در فضای مجازی ، بدون هیچ عینیتی در درون دانشگاه، شبیه سازی کنند. این دسته که در تمامی این سالها هیچ گونه موجودیتی در داخل دانشگاه نداشته و ندارند و همیشه مانند سایه هایی در فضای مجازی در رفت و آمد بودند ، اکنون با تصور اینکه سرکوب حاکمیت ، عرصه را برای ابراز وجود بی خطر ِ آنها گشوده است ، تلاش می کنند تا خود را به دروغ آلترناتیو ِ دانشجویان آزادی خواه و برابری طلب معرفی کنند. اما جنبش دانشجویان آزادی خواه و برابری طلب زنده ، عینی و واقعی است و هیچ خیال خامی نمی تواند نقش واقعیت را ایفا کند. جنبش دانشجویی در ذات خود علنی است و به مشتی وبلاگ مجهول و بدون اسم تقلیل نمی یابد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر